Als het lot toeslaat, kan dat diep ingrijpen in een mensenleven. Maar waar anderen machteloos toekijken, kunnen en mogen de professionals die het letselschadevak beoefenen iets voor het slachtoffer betekenen. In de eerste fase na het ongeluk kan het slachtoffer op allerlei manieren worden ‘ontzorgd’ door inzet op meerdere fronten. Zaken als huishoudelijke hulp, opvang van de kinderen, behoud van werk en optimalisering van omstandigheden passeren daarbij de revue. Gedurende de herstelperiode blijven degenen die zijn zaak behandelen nauw betrokken bij het slachtoffer. De professionals die namens het slachtoffer en de verzekeraar optreden kunnen daar waar nodig gezamenlijk optrekken, inspringen en maatwerkoplossingen ten behoeve van het slachtoffer leveren. Uiteindelijk kunnen we het slachtoffer echter maar één antwoord geven: we kunnen het leed niet wegnemen, maar moeten hem tevredenstellen met de spreekwoordelijke zak met geld. Het 29ste LSA Symposion stond dit jaar in het teken van dat geld. Kunnen we anno 2018 schades nog wel door middel van een lumpsum afrekenen? Hoe komen we tot een redelijke begroting van schade en welke ingrediënten horen daarbij? Kan het via fondsvorming of in natura? Wat kunnen we van het slachtoffer verwachten om de schade te beperken en hoe werkt dat door in de buitengerechtelijke kosten? Deze onderwerpen passeerden onder dagvoorzitterschap van Jort Kelder de revue tijdens het 29ste LSA Symposion op vrijdag 26 januari 2018 te Noordwijk. Daarbij hebben goed geïnformeerde sprekers deze materie vanuit allerlei invalshoeken van het spectrum behandeld. In deze bundel vindt u de bijdragen van de sprekers terug en kunt u de onderwerpen nog eens nalezen en overpeinzen.